Column: De hobbelige weg van een talent

Talent. Voor de één is het een stempel die ingelost wordt en voor de ander een last op de schouders voor de rest van het leven. Je kan er niet voor kiezen om een talent te zijn. Je hebt het of je hebt het niet. Maar wat is een talent nou eigenlijk? En hoe gaan wij handballiefhebbers om met onze zogeheten talenten.

’’Een aangeboren handigheid of geschiktheid voor iets’’, zegt het woordenboek. Want zo is het: talent is aangeboren. Als je al vroeg in de jeugd goed kan handballen, word je snel bestempeld als talent. Toch zie je heel vaak dat een hoop talenten sneuvelen. Dat heeft met heel veel verschillende factoren te maken. Het vraagt een hoop offers. Je moet in jezelf investeren, zoals dat mooi heet. Veel uren maken in de sporthal en op latere leeftijd in het krachthonk. Maar je moet bovenal de juiste personen om je heen hebben, die jou op een goeie manier begeleiden. Zodat je de juiste keuzes maakt.

Tot het gaatje gaan
Daarnaast moet je ook doorzettingsvermogen hebben. Je kunt met alleen talent ver komen, maar om de echte top te halen moet je altijd jezelf tot het uiterste drijven. Zowel op de trainingen als in de wedstrijden. Maar het mentale aspect is misschien nog wel het allerbelangrijkst. Durf je fouten te maken, neem je dingen aan van anderen of gaat de informatie het ene oor in en het andere oor uit? Dit is iets wat mij zorgen baart. Als je het mij vraagt zijn de handbaltalenten in Nederland mentaal niet sterk genoeg.

Iedereen is bereid om trainingsuren te maken en een hoop tijd te investeren in zichzelf. Tegelijkertijd wordt er heel vaak naar anderen gewezen als het niet gaat zoals het zou moeten. Er wordt te weinig in de spiegel gekeken: ‘’ja maar’’ hoor je regelmatig. Feedback wordt niet op prijs gesteld. Vooral het respect voor de trainers of coaches ontbreekt bij sommige van onze talenten.

Mentale weerbaarheid
Talenten/sporters zijn te weinig gewend tegengas te krijgen, maar uiteindelijk heeft iedereen in de (handbal)sport er meer aan om eerlijke feedback te krijgen, dan voortdurend naar de mond gepraat te worden. Natuurlijk mag en moet er ook een compliment gegeven worden om jongens en meisjes het juiste pad te laten bewandelen. Geef complimenten als ze dat verdienen, maar geef ze ook opbouwende kritiek als ze het niet goed gedaan hebben.

De ouders hebben misschien nog wel de grootste invloed. Als jij als talent van je ouders alleen maar te horen krijgt hoe geweldig je bent, dan is het moeilijk te accepteren als je elders iets anders hoort. Ik kan niet bij iedereen achter de voordeur kijken, maar ook daar vraag ik me af of alle ouders eerlijk zijn tegen hun kinderen. Uiteindelijk is iedereen fan van zijn of haar kind en juist daarom moeten ze af en toe wat tegengas krijgen.

Hard werken
Het belangrijkste is dat je kind plezier heeft in de sport: talent of niet. Als je kind aanleg heeft voor handbal dan speel je als ouder een bijzonder grote rol om je kind te motiveren of om hem of haar met de beide benen op de grond te houden. Het is een wisselwerking van verschillende factoren tussen club, trainer/coach, ouders en het talent zelf. Er wordt vaak gezegd dat een talent zelf bepaald hoe ver die komt, maar dat is tot een bepaalde leeftijd nog niet aan de orde. De begeleiding tot aan de senioren is cruciaal te noemen.

Er zijn heel veel jongens en meisjes die als ‘’niet talent’’ heel ver komen met hard werken en goed luisteren naar zijn of haar omgeving. Ik kan maar niet genoeg benadrukken dat de ouders een bijzonder groot aandeel hebben in de toekomst van hun kinderen op dit gebied. Als je ouders je niet willen brengen naar de training houdt het op. Ik benadruk bewust wat er beter kan, want natuurlijk zijn er ook een hoop ouders die het wél goed doen en ik wil dan ook zeker niet alle ouders over een kam scheren.

Invloeden omgeving
Los van bovenstaand is er nog een hele belangrijke factor. Je moet heel blijven om de top te kunnen bereiken. Blessures en pijntjes zijn niet te voorkomen, maar als je niet fit bent kun je nooit het maximale presteren. Ook al heb je nog zoveel talent. Overbelasting moet in de gaten worden gehouden, want het zou doodzonde zijn als je je talent niet volledig kan ontplooien, omdat je regelmatig met blessures rondloopt door teveel trainingsuren of andere sport gerelateerde redenen.

De conclusie is dat we trots mogen zijn op de talenten die we hebben in ons land, maar dat we toch nog meer moeten stilstaan bij het feit dat je als directe omgeving bijzonder veel invloed hebt. Bewustwording daarvan komt ten goede aan het handbalniveau in Nederland. En vergeet niet: hoe goed je ook bent, hoeveel talent je ook hebt, je zult altijd je teamgenoten nodig hebben om verder te komen.

Ingezonden door: Jorick
Foto’s: Tina Kolthof, FotoReza