Skip to main content

Column: Eindelijk in de schijnwerpers

25-24 tegen Zweden. Een zege op Polen (25-24). Hongarije met 27-28 laten glippen. De afgelopen jaren toonden de Oranjemannen aan zich eindelijk te kunnen meten met de grote landen. Tot plaatsing voor een eindronde leidde het niet. Tot zondagavond.

Advertentie

Na de overwinning op Letland (25-21) hield het Topsportcentrum de adem in. Een cijfermannetje ging tekeer en wist uitsluitsel te geven. De speaker zorgde voor een explosie in Almere.

Het hossen hield niet op. Internationals waren door het dolle heen. Een last viel ter plekke, op de knalblauwe tv-vloer, van hun schouders. Van de brede ledematen van types als Toon Leenders, Gerrie Eijlers en Jeffrey Boomhouwer. Die al jaren naar dit moment hunkeren. Met bijbehorende trainingskampen in januari in Finland. Om maar dichterbij de top te komen. Terwijl ook het gezin tijdens de competitiestop stiekem aandacht wilde.

Schaduw
Het huidige decennium timmerden de Oranjemannen stevig aan de weg. Frisse gezichten als Luc Steins, Bart Ravensbergen en Ephrahim Jerry vonden langzaam maar zeker hun plekje in de nationale ploeg. Ze bleken de puzzel compleet te maken. Dichtbij plaatsing voor een eindtoernooi was Nederland in 2017, 2018 en 2019.

Advertentie

Een ticket voor een eindronde bleef uit. Gelijktijdig zagen de Oranjemannen Nycke Groot en consorten schitteren op het EK, Olympische Spelen, De Wereld Draait Door, Ziggo Sport, De Telegraaf en het WK. De harten van het land stelen. Met groot applaus en gezonde jaloezie werd de prestatie van de Oranjedames begroet. In de schaduw groeide de hunkering bij de nationale mannenploeg.

Realisme
Zaterdagmiddag in het spelershotel, 24 uur voor Nederland-Letland, heerste een aangename focus in Naarden. Steins en Dani Baijens namen in een hoekje het aanvallende strijdplan door. Ondertussen werd de aanwezige pers met een oprechte glimlach en hand begroet. Eijlers deed nog een dutje. Tot half vier, want op dat moment zou De Volkskrant inbellen om wat smakelijke uitspraken uit te lokken bij de koele Volendammer. Sensatie bleef uit, realisme overeind.

Een dag later handelde Oranje doelgericht. Bij 16-16 werd het tegen Letland nog even spannend. In het slotkwartier herpakte de nationale ploeg zich. Met grote feeststemming tot gevolg. De mannen van Erlingur Richardsson beheersten op zondagavond de verschillende sportkoppen in de media. Eindelijk in de schijnwerpers.

Fantastisch podium
En dat komt de hardwerkende, benaderbare en sympathieke ploeg toe. De juiste mix is gevonden. Ze hebben het eindelijk geflikt en mogen acteren op een fantastisch podium. De spijker op de kop. Op naar januari 2020.

Door: Stijn Steenhuis, redactielid Handbal Inside
Foto: FotoReza

Advertentie