Skip to main content

 ‘Het voelde alsof alles voor niks is geweest’

De Olympische droom van Zoë Sprengers viel kort voor vertrek in duigen. Twee dagen voor de Spelen kreeg de 24-jarige hoekspeelster te horen dat ze niet mee mocht naar Parijs. Voor het Handbal Inside Magazine sprak Jolien Koerhuis met Sprengers.

Advertentie

“Nee, dit klopt niet. Het kan niet. Ik heb bijna geen pijn. Waar haal je dit vandaan?” Zoë Sprengers wilde de teamarts van Oranje niet geloven toen ze twee dagen voor vertrek hoorde dat ze niet mee mocht naar de Olympische Spelen in Parijs. Maanden later overheerst nog steeds het ongeloof. “Ik heb er echt alles aan gedaan om fit te zijn.”

“Het voelde als spierpijn”
Ze kan er nog steeds niet over praten zonder vol te schieten. De tranen zitten hoog. Heel hoog. Het is een pijnlijk punt in haar handbalcarrière en dat zal het ook blijven. “Ik zal dit nooit vergeten. Het krijgt waarschijnlijk pas een plek als ik het een volgende keer wel red om naar de Spelen te gaan.”

“Ik heb geen idee wanneer ik het precies heb opgelopen,” vertelt ze. “Op woensdag, de laatste training voor de uitzwaaiwedstrijd tegen Zuid-Korea, voelde het als spierpijn. Na een nachtje slapen was het de volgende ochtend weg. Maar in de warming-up voor de wedstrijd voelde ik ’m weer opkomen. Ik heb gewoon de wedstrijd gespeeld en niks gevoeld.”

Advertentie

We kunnen het toch wel pushen?
Toen een MRI een tweedegraads spierscheuring aantoonde, bleef Sprengers optimistisch. “Ik had geen pijn, dus het viel wel mee, dacht ik. Ik ga gewoon mee.” Toen de teamarts haar belde met het nieuws dat ze niet mee mocht naar Parijs, was de klap groot. “Nee, dit klopt niet,” reageerde ze. “Ik heb geen pijn. Waar haal je dit vandaan? Er moet gewoon even iets gebeuren, toch? We kunnen het toch wel pushen?”

Pas na een tweede gesprek met de teamarts werd het haar duidelijk. “Ik had helemaal geen pijn – blijkbaar kende ik mezelf niet.” De realiteit dat haar Olympische droom weg was, bleef een moeilijk te bevatten gevoel. “Als je een been breekt, weet je dat je niet kunt spelen. Maar dit? Het voelde zo onwerkelijk. Ik was superfit, op m’n fitst in m’n hele carrière. Het voelde alsof alles voor niks is geweest.”

Sprengers is hard voor zichzelf. “Ik verwijt het deels mezelf. Ik moet mijn lichaam beter leren kennen. Ik heb het vaker gehad. Al eerder leidde iets kleins tot een blessure, ook toen nam ik geen gas terug. Zo ben ik: alles of niets. Maar ik weet nu dat je soms ook eens voor negentig procent moet gaan, niet voor elke bal moet gaan.” 

Rentree in Oranje
Inmiddels heeft Sprengers haar rentree bij Oranje gemaakt. Eind september mocht ze zich weer melden bij de Nederlandse ploeg voor een tweeluik met Servië. Sprengers scoorde zes uit zes en maakt inmiddels deel uit van EK-selectie van bondscoach Henrik Signell. In het openingsduel met IJsland was de linkerhoek goed voor één doelpunt.

“Het was heel erg leuk om weer samen te spelen en trainen. Het ging af en toe over de Olympische Spelen en dat was wel pittig. Dan hield ik een beetje afstand. Al heb ik ook zelf aan speelsters gevraagd hoe het daar was, want natuurlijk was het voor hen wel een vette ervaring. Maar aan de andere kant was het wel moeilijk voor mij om erover te praten.”

Meer lezen? In het Handbal Inside Magazine vertelt Sprengers onder meer over haar roadtrip door Europa met vriend Noah, de sessies met een sportpsycholoog, het verhuizen naar Denemarken en het spelen in de Champions League. Word hier lid en ontvang het laatste magazine volgende week thuis.

Foto: FotoReza

Advertentie