De 19-jarige Tim Roefs is een van de groeibriljanten in het vlaggenschip van LIONS. De ogen zijn na de doorbraak van spelers als Luc Steins, Kay Smits en Ivar Stavast op de opbouwspeler uit Noord-Brabant gericht.
Tussen werk en training door heeft Roefs tijd voor een telefoontje. Rijst met groenten en kip is in de maak. “Ik begin aan het laatste jaar van mijn zorgopleiding”, legt hij uit. De journalist aan de andere kant van de lijn is verrast. “Je bent niet de enige. Toch past het bij me. Ik houd van het contact met mensen en ben niet op mijn mondje gevallen.”
Toen Roefs 15 was vertrok hij naar de HandbalAcademie in Sittard. Olympia’89 uit Oss ruilde hij in voor Sittardia. Sinds 2018 staat Roefs op papier bij LIONS. “Door een zware knieblessure heb ik lang moeten wachten op mijn kans bij LIONS. Vorig jaar heb ik veel bij de opleidingsploeg in de eredivisie gespeeld en dat ging me goed af.”
Deksel op de neus
In het shirt van LIONS 2 heeft Roefs stappen gemaakt. Aanvallend is hij sterk in de één-tegen-één en eenmaal terug in de dekking staat de tiener steeds vaker zijn mannetje. Gebekt is de beweeglijker opbouwspeler altijd geweest. “Sommige trainers die dagelijks met mij werken raken wel eens geïrriteerd”, weet Roefs. “Ik ga graag de discussie aan. Ik denk dat je dan soms samen tot betere oplossingen komt. Als je een heel jaar met mij loopt zie je dat ik hart voor hetgeen heb waarvoor ik werk.”
“Sommige trainers die dagelijks met mij werken raken wel eens geïrriteerd”
“Soms oogt het wat nonchalant, maar dat is maar een houding”, gaat hij verder. “Ik heb de laatste jaren veel bijgeleerd. Op werk, maar ook op de training. Toen ik voor het eerst bij het eerste van LIONS mocht aansluiten zag ik snel dat ik er nog lang niet klaar voor was. Als je voorop loopt krijg je sneller de deksel op de neus. Het is belangrijk realistisch te blijven.”
Ramos en Adams als leermeesters
“Dat soort momenten zijn belangrijk voor mij. Ook op mijn werk ga ik met mensen om en dat helpt me”, legt Roefs uit. “Verder denk ik nog steeds dat het niet erg is soms een weerwoord te hebben. Je blijft zo jezelf en je teamgenoten uitdagen.”
Een tikkeltje eigenwijs blijft Roefs. Dit jaar is hij officieel aangesloten bij de hoofdmacht in Sittard. “Ik leer enorm veel van de ervaren jongens in de ploeg. Hoe Ramos in de aanval iedereen passeert en Jasper (Adams, red.) en Lambert Schuurs geven me in de verdediging tips. Het is mooi hier onderdeel van uit te maken. Er wordt door de hoofdtrainer niet alleen gekeken naar de vedettes, maar de hele ploeg is belangrijk. Dat gevoel krijg ik.”
De belofte uit Oss
Of de belofte uit Oss voelt dat er naar hem gekeken wordt? “Dat valt wel mee, maar ik krijg wel steeds meer de overtuiging dat het me gaat lukken hier te slagen. De stap hogerop motiveert me enorm, zeker na mijn blessure aan de knie. Dat heeft langer dan een jaar geduurd. Ik heb weer vertrouwen in mijn lichaam. Daarnaast voelt het goed onderdeel uit te maken van zo’n sterk team.”
Na zijn kwetsuur koos Roefs, wiens oudere broer Jeroen bij Volendam speelt, voor speelminuten bij LIONS 2. “Een jaar geleden maakte ik mijn debuut voor de hoofdmacht, maar ik had meer spelritme nodig. Natuurlijk was ik keiblij met mijn kans bij het eerste, maar ik wist ook dat ik nog veel moest bijleren. Dat kon bij LIONS 2 in de eredivisie. Ik denk dat mijn afstandsschot een van de dingen is waar ik aan moet werken om nog completer te worden.”
Broer in Volendam
“De trainer en Lambert geven me tijdens de voorbereiding veel vertrouwen. Ik krijg het gevoel dat het een goed jaar kan worden”, is Roefs tevreden over de afgelopen weken in Zuid-Limburg. Dit weekend oefent LIONS in Aalsmeer tegen competitiegenoot Volendam. “Dan speel ik voor het eerst tegen mijn broer. Ik denk dat ik wel tikken kan verwachten. Dan houd ik me maar even koest. Misschien wel zo verstandig.”
Foto: FotoReza
