Skip to main content

“Soms was een tikje op m’n schouder genoeg”

Nu het WK voorbij is kan Luc Steins (27) weer even mens zijn. “De groep heeft het dragelijk gemaakt.”

Advertentie

Tien dagen voor de spelmaker uit Limburg zich op Papendal moest melden voor de start van de WK-voorbereiding verloor Steins zijn zieke vader. “Hij had gewild dat ik het wereldkampioenschap zou spelen”, vertelt hij.

Geen oog dicht
Waar het hoofd van de middenopbouwer van PSG zich voorafgaand aan belangrijke wedstrijden doorgaans vult met spelconcepten en tactieken, was daar tijdens het WK dat gisteravond is afgelopen voor Oranje minder ruimte voor. “Ik heb tijdens het toernooi uurtjes slaap proberen te pakken”, zegt Steins na de nederlaag tegen Servië. “Er zat één nacht bij dat ik geen oog heb dichtgedaan.”

In Polen moest Steins de kar trekken en rouwen. “De groep heeft het dragelijk gemaakt”, deelt hij. “Dit is zo’n bijzondere groep jongens. Deze klik ga je niet snel vinden bij de club. Dan is handbal meer werk.”

Advertentie

Tot zondag vrij
“Soms was een tikje op m’n schouder genoeg. Of tijdens de lunch toch even een flauw grapje”, zegt Steins. “Ik heb geprobeerd het zo goed mogelijk te doen. Tevreden met mijn eigen prestaties ben ik niet. Ik had het team nog beter kunnen helpen en weet dat ik niet mijn beste toernooi heb gespeeld.”

Te veel zelfkritiek. Steins is op weg naar huis. Naar zijn moeder, vriendin en broer Ivo. “Tot zondag heb ik vrij”, besluit Steins. “Ja, ik ga proberen er zo goed mogelijk voor mijn moeder te zijn. We hebben elkaar nodig. Ook als ik weer naar Parijs moet.”

Foto: FotoReza

Advertentie